KITAB MAKRIFAT RISALAH TOYYIBAH

KITAB MAKRIFAT

RISALAH TOYYIBAH

Mengku Percikane Ngelmu Hakikat Lan Makrifat Saking Mbah Kyai Thojib Atmawidjaja Guru Tarekat Kebatosan Lan Penggerak Pembangunan Pertanian Desa Sumberejo Lan Sak Kiwo Tengene

Dr. Arif Muzayin Shofwan, M.Pd.

Dikeluarkan oleh:

MAJELIS DISKUSI BALITARA

Blitar Raya – Jawa Timur

 

Judul Buku:

“Kitab Makrifat Risalah Toyyibah”

Penulis: Dr. Arif Muzayin Shofwan, M.Pd.

Penyunting: Doni Indradi

Tim Perumus Balitara:

Mohammad Aditya Saputra

Muhammad Azis Anshori

Yuan Adi Kusuma

Siti Nur Azizah

Doni Indradi

Dkk.

Cetakan Pertama, 2019

Untuk Kalangan Sendiri

Dikeluarkan oleh:

MAJELIS DISKUSI BALITARA

Blitar Raya – Jawa Timur

MUKODDIMAH

Kabeh puji amung kagungane Gusti Alloh. Shalawat lan salam mugo tetap kalimpahaken marang Gusti Kanjeng Nabi Muhammad SAW, para sahabat-e, ahli bait-e lan kabeh umat Islam. Amma Ba’du.

Kitab iki ingsun jenengake “Kitab Makrifat Risalah Toyyibah” kang mengku percikane ngelmu hakikat lan makrifat saking Mbah Kyai Thojib Atmawidjaja inggih guru tarekat, kabatosan lan tokoh penggerak pembangunan pertanian saking Desa Sumberejo lan sak kiwo tengene. Kitab iki asale mung catetan saking salah siji muridipun kang kasimpen mawi foto copian wonten dalemipun Mbah Haji Agung.

Harapan kawulo, mugo-mugo catetan iku mau biso nggowo manfaat lan barokah tumprape wongkang ngudi ilmu makrifat. Lan mugo-mugo kacatet dening Gusti Alloh dados ilmu sing manfaat kang terus mili ganjarane ing dunyo lan akhirot.

Khodim “Majelis Diskusi Balitara” Blitar Raya

Dr. Arif Muzayin Shofwan, M.Pd

BAB I

PRIMBON, KEBATOSAN, LAN BEBUKO

PRIMBON (PRI-M-B-O-N)

Pri: Pribadi. M: Manteb. B: Batin. O: Olah. N: Nunggal.

KEBATOSAN

Kebatosan adhedasar:

1.   Neng, Ning, Awas, Eling

2.   Eling, Percaya, Awas, Eling

3.   Rila, Narimo, Temen, Sabar, Budi Luhur

Latihane:

1.   Konsentrasi: ngumpulake pangroso poncodriyo

2.   Meditasi: mawas jurusan siji (memandang satu jurusan)

3.   Semedi: iku yen wis meruhi pemandangan luar dunia (alam ghaib)

BEBUKO

Bebuko iki diapalake nganti apal banget nganti mbalung sungsum.

1.   Bismillahirrohmanirrohim. Asyhadu alla ilaha illalloh, wa asyhadu anna Muhammad Rosululloh.

2.   Bismillahirrohmanirrohim. Ingsun ameruhi syahadat panetep panoto gomo, jumeneng Roh Ilafi kang ono telenge ati, kang dadi pancere Urip, kang dadi lajere Alloh. Madep mantep maring Alloh, wayangane Muhammad sejatine menungso, slamet ndunyo, slamet akhirat. Ya Hu Alloh 3x.

3.   Bismillahirrohmanirrohim. Niat ingsun mlebu jagad. Sun lenggah ning tengahe jagad. Kinemulan sukmo. Tinutupan Iman. Slamet 3x (...............), slamet kersane Alloh. (Katerangan: diisi jenenge dewe).

4.   Bismillahirrohmanirrohim. Mlebu Alloh. Metu yo Alloh. Mlebu Urip. Metu yo Urip. Mbiyen urip. Sak iki Urip. Mbesok yo urip. Urip 3x (...............) urip kersane Alloh. (Keterangan: diisi jenenge dewe).

5.   Bismillahirrohmanirrohim. Sejatine ora ono opo-opo, awit duk maksih awang-uwung, durung ono sawiji-wiji, kang ono dhingin iku: “Ingsun”.

v  

BAB II

WEJANGAN

Bismillahirrohmanirrohim. Ing sak derengipun wonten punopo-punopo, ingkang wonten rumiyin puniko: Alloh, dumunung sak lebetipun: “Nukat Goib”. Ajejuluk “Kun”. Inggih puniko: Dzat Sejati.

Nukat tegesipun: Wiji. Goib tegesipun: Samar. Dados Nukat Goib wau wiji ingkang samar, sinebut: Nur Muhammad, inggih cahyo ingkang padang gumilang tanpo wayangan, winastan: Sifat Sejati.

“Kun” lajengipun “Fayakun”. “Kun” tegesipun Pangandiko. Alloh pangandiko sepisan kangge selami nipun. Inggih puniko: Asmo Sejati.

“Fayakun” tegesipun dados gumelar selaminipun. Inggih puniko: Afngal Sejati.

Sedoyo wau dados winihing dumadi, sinebut: Anasir Sejati. Dados Alloh wau kagungan utawi dados anasir sekawan (4), inggih puniko: Dzat, Sifat, Asmo, Afngal. Wau puniko dados Abuning Roh, inggih Baboning Dumadi.

Nukat Goib sareng ketaman pangandikaning Alloh lajeng geter. Gumetering nukat goib lajeng ngawontenaken: Roh Ilafi. Inggih meniko: Cahyo Mancur Mencorong.

Pepadhang ingkang kaping kalih sinebut: Roh Sejati, dados wewayangane: Dzat Sejati. Roh Ilafi inggih gumeter. Gumetere Roh Ilafi angawontenaken Cahyo Monco Warni (5), inggih meniko: Ijem, Pethak, Jene, Abrit, Cemeng.

Cahyo Monco Warni wau inggih tansah anggeter. Getering Cahyo Monco warni dados saranduning Jasad Kasar-Alus awahono dados Rogo kito puniko, satemah Rogo mobah-mosik, sarto asabowo: Muna-Muni. “Muna” tegese: ungeling batos. “Muni” tegese: ungeling lesan.

KETERANGAN

Bismillahirrohmanirrohim. “Nukat Goib”

1.   Naliko iku banyune: Nur Buwat

2.   Ono ing utek, banyune: Nur Suhud. Asmane: Lintang Johar.

3.   Ono ing pok-ing Ilat, banyune: Nur Rahso. Asmane: Napsi.

4.   Ono ing Ulo-ulo, banyune: Nur Cahyo. Asmane: Segoro Rante-Rante.

5.   Ono ing Silit Kodhok, asmane: Sulbi. Iyo balung Ajibul Dambi.

6.   Ono ing pok-ing Kalam, asmane: Riris-Tangis.

7.   Tumetes dadi, kabuntel bungkus, asmane: Hyang Widdhi. Wujude: Hanineng, Haninong, Haninung.

Cahyo Monco Warni, inggih cahyo maneko warno, inggih: Abrahmankata, sinebut: Moloikat Kamiderun (Wonokirun). Getering Nukat Goib mahanani kraton tetelu: Ing Ngisor (Baitul Muqoddas), Ing Tengah (Baitul Muharrom), Ing Nduwur (Baitul Makmur). Wiwit iku, anane: Napas, Anpas, Tan napas, Nupus. Yoiku: Angin Kang Winadi. Angin mau tansah mubeng soko Jagad: Ngisor, Tengah, Nduwur. Bebarengan ing mongso iku, anane: Suryo, Rembulan, lan Lintang-Lintang. Sakrehne angin mau tansah mubeng bola-bali, yoiku “Nyokro Manggilingan” banjur mahanani:

1.   Suworo gumrubug ing njero, aran: Rijalulloh.

2.   Gong gedhe, unine: “Heeek” (Alloh karso ngendiko)

3.   Gong cilik, unine: “Hek” (Alloh ngendiko sepisan)

4.   Unine gudel: “Hek” (nampani pangandikane Alloh).

5.   Anjog ing pasa utawa pasu (Pasopati).

6.   Angin kang winadi: Nothok Ing Cethak (Lak-Lak-an), mahanani: suworo kang winadi, diarani tangise bayi meneng, iyo: “Aji Kineng”

BAB III

PAUGERAN (UGER-UGERAN)

Bismillahirrohmanirrohim. Bab sesembahan kang sejati. Utusane kang langgeng, kang nuntun poro kawulo kabeh, iyo: Guru Sejati. Sesembahan kang sejati iku: Pangeran, Gusti Alloh, Tuhan Yang Maha Esa. Cara Kristen: Sang Romo. Iku sesembahan kang sak bener-benere awit kang murbo mesiso nguwasani Urip. Utusane Pengiran kang langgeng tekane pati iku: Ingsun. Cara Islam: Nur Muhammad, iyo Rosululloh. Cara Kristen: Kristus, kang sinebut putrane Alloh.

Pangeran lan Ingsun jumeneng aneng telenge Urip. Kang nguripi Rohing Pangiran, iyo iku: Roh Suci, kang dadi jiwone poro manungso kabeh, kang podho mengkoni jagade cilike dhewe-dhewe, kang Ingsun agem kadhaton, ugo Dhodoning Pangeran. Iyo tetepe Urip mau tinemune panunggale: Tri Purusa (Pangeran, Ingsun, lan Roh Suci). Iyo tetelune iku kahanan tunggal kang ora biso pinisahaken, lan jumeneng urip langgeng.

Urip iku sejatine siji. Pangeran iku Gusti Alloh. Ingsun iku Rosululloh. Pangeran iku sesembahan kawulo kang sejati. Dene Ingsun iku utusane Pengiran lan dadi panuntun sarto dadi gurune poro kawulo kabeh. Iyo Ingsun piyambak kang nuntun poro kawulo kabeh. Sekabehe pangroso, iku pangrasane Pengiran. Iku ka’asto dening Ingsun. Dene kawulo ono pangrasa ning Ingsun.

Ingkang mahanani manteb pengandele poro kawulo, iyo Pengeran iki, yen wis urip aneng bathine biso dadi tali kang kukuh, biso nggandeng antarane Kawulo lan Gusti, lan biso dadi dalan miline doyo kekuwatane Pangeran, kang Ingsun lumantarake tumeko telenge sanubarine Kawulo.

Senadyan Pangeran lan Ingsun ugo wus nyonggo kahanan siro, nanging yen siro isih kalimput katutup pepetenge donya, siro ora biso nampani miline doyo kekuatan kang suci soko Pengiran mau. Amargo tansah katuntun dening angen-angen siro kang tumuju marang kadonyan bae.

Katerangan kasebut ing nduwur iku, kanggo madangi atine, supoyo Eling marang anteping Tekad, kang wus dadi pangandele Jiwa-ne. Poro kawulo kang ora nduwe tali panggandheng kang kukuh, iyo poro kawulo kang ora percoyo. Iku ora biso nampani sih ing Pengiran lan kanugerahane. Paugeran (uger-uger) mau mengku telung (3) perkoro, yoiku: Eling, Percoyo, Mituhu. Disuceni kelakuane becik limang (5) perkoro, yoiku: Rilo, Narimo, Temen, Sabar, Budi Luhur. []

BAB IV

PANEMBAH

Poro kawulo, sajrone siro isih tinitah urip aneng Donya, iku tetep dadi kawulone Pengiran. Senadyan Pangeran lan Ingsun ugo wus dumunung aneng siro, nanging sajrone siro isih tinitah aneng donya, siro dudu Pengiran, lan siro dudu Ingsun. Kawulo kudu bekti marang Pengiran, lan percoyo menowo Pengiran iku mung siji, yoiku: Gusti Alloh, Tuhan Yang Maha Esa, kang wajib dadi sesembahan.

Ingsun iku utusane Pengiran kang nuntun poro kawulo kabeh. Poro kawulo kudu bekti marang utusane Pengiran, yoiku: Ingsun, kang langgeng lan ora wujud, ora warno, lan ora rupo, nanging nunggal kelawan siro, lan nuntun siro marang dalan bener. Podo mituhu-o marang dawuhe Pengiran kang lumantar utusane, yoiku: Ingsun, kang dadi panuntun lan guru siro kang sejati.

Bekti iku tetaline Eling, kang disantosakake sarono panembah, kang dadi tuntunane mati, anggone nedyo bali marang Pengiran, sarana mertobat ing dosane, ora bakal mbaleni tumindak dosa koyo kang wus kelakon, lan sedyo netepi mituhu. Amargo mituhu iku kanggo kekuwatan anggone setyo tuhu marang Pengiran. Mituhu yoiku netepi kabeh pepacuk wewaler kang didawuhake.

Nanging yen ati siro isih tethukulane koyo dene alas kang isih rungkut kebak bebandotan, rayud-rayudan, sunare rembulan ora biso madhangi siro. Mulane, babadane kang kongsi resik, kang durung isi tulisan warno-warno, supoyo siro biso sumurup padhang hawa, lan biso ambegan sarono napas Ingsun. Iyo kekuwatan Ingsun kang biso njalari siro kuwoso nampani tumetese dawuhe Pengiran lumantar Ingsun, kang nuduhake siro marang dalan bener, yoiku dalan kang anjog marang pangayonane Pengiran.

Podo reresiko sak durunge siro tumeko janji, supoyo biso nampani dawuh Ingsun ing ati siro kang suci. Lan Ingsun biso nuntun ing siro marang asal kamulaniro kang luhur, iyo ing ngalamiro kang sejati, iyo ing kedhatone Pengiran.

Senadyan Ingsun wus nunggal kelawan siro, nanging siro durung biso weruh Ingsun, yen tethukulan werno-werno kang ngribeti, metengi atiniro iku isih kok eman-eman, njalari ilang pengandelmu. Sejatine Roh suciniro iku siswa Ingsun, kang Ingsun agem lambaran medharake dhawuh pangandikan Ingsun, perlu kanggo mitulungi siro kabeh, marang dalan bener.

Sajrone siro isih tinitah urip aneng donya, siro wajib manembah marang Pengiran lan Utusane, kang disantosakake sarono Panembah, kanggo Taline Eling. Eling mau simpenan ing telenge Ati. Percoyo dikukuhi sarono mituhu.

PENGILING-ILING

Disuceni kelawan kelakuan becik limang (5) perkoro: Rilo, Narimo, Temen, Sabar, Budi Luhur. Dene terange penjelasane koyo ing ngisor iki:

1.   Meruwi sejatine lan suwasanane paugeran (uger-uger) minongko dhedasare pengandel utowo anteping tekad.

2.   Nindakake bektine marang Pengiran lan Utusane, disentosani sarono manembah, minongko tetalining Eling.

3.   Budi darma, mbabarake sih katresnan marang sapadha-padhane tumitah, sarono menehi kabecikan kanggo nulungi, manut kekuwatane kang mitulungi, perlu kanggo nglatih kesuciane ati.

4.   Ngunjoro howo lan nepsune, kang tumuju marang olo lan sapanunggalane, supoyo ora metengi lakune anggone sinau sesuci lan nindakake wajib liyane.

5.   Budi luhur, iku perlu banget kanggo syarat enggone nggayuh urip kang sejati.

Dene gegayuhane Urip iku: “Kasunyatan” kang dumunung aneng telenge Uripe poro kawulo sawiji-wiji, semono mau menowo kuwoso cukup syarate.

PANUTUP

“Bismillahirrohmanirrohim. Sejatine ora ono opo-opo, awit duk masih awang-uwung, durung ono sawiji-wiji, kang ono dhingin iku: “Ingsun”.

v  

BAB V

SEKAR MEGATRUH

Iki tambahan kanggo nangi-nangi utowo nangek-ake (nenangi) nggugah penggalih kang tumuju nggayuh marang kesucian.

Aywa pegat ngujo ronging budi ayu

Margane suka basuki

Dimen luwar kang kinayun

Kalising penggawe sisip

Ingkang taberi prihatos

        Ulatno kang nganti biso-o kepangguh

        Nggeledhahi kang sayekti

        Talitinen aywa kleru

        Larasen sajroning ati

        Den tumanggap dimen manggon

Pamanggone aneng pangesthi rahayu

Angayomi ing tyas ening

Eninge ati kang suwung

Nanging sejatine isi

Isine cipta kang yektos

        Lakonono kalawan sabaring kalbu

        Lamun obah niniwasi

        Kasusupan setan gundhul

        Ambebidhung nggawa kanthi

        Isine rupiyah katon

v